17 lipca 2020 - dzień powszedni, piątek XV tygodnia zwykłego, rok A, II
 |
| fot. Candiix, Pixabay.com |
"Słyszałem twoją modlitwę, widziałem twoje łzy. Oto uzdrowię cię" (Iz 38,5)
Czy człowiek może wpłynąć za zmianę woli Bożej? No, nie bardzo. Bóg jest wiecznym "tu i teraz", Jest, który Jest. Czy jednak pozorna "zmiana" może być wkalkulowana w wolę Bożą? Zdecydowanie tak! Tak naprawdę to nie "zmiana", ale sposób realizacji Bożej woli, który człowiekowi może się jawić jako zmiana.
Dzisiejsze czytanie to chyba najpiękniejszy przykład takiej sytuacji ze Starego Testamentu. Wszyscy znamy jednak zdarzenie z Kany Galilejskiej, kiedy to na skutek interwencji Maryi, Jezus "przyspieszył" swój pierwszy cud. Oczywiście to tak wyglądało z ludzkiej perspektywy, ale dla Boga to nie była zmiana, ale wkalkulowane w Bożą wolę przeogromne wstawiennictwo Maryi, które jest tak drogie nam po dziś dzień.
"Uzdrowiłeś mnie, Panie,
i żyć dozwoliłeś" (Iz 38,16)
"A On im odpowiedział: <<Czy nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy poczuł głód, on i jego towarzysze?>>" (Mt 12,3)
Jakoś tak dzisiaj w tym fragmencie zabrzmiało mi podobieństwo do kuszenia Jezusa przez szatana na pustyni. Jezus znów z pomocą Słowa Bożego naprowadza tym razem ludzi na właściwe tory. To jest wielka perfidia szatana, który potrafi na najróżniejsze sposoby atakować: rzadko w sposób bezpośredni, częściej poprzez ludzi i wydarzenia. Chrystus został zaatakowany przez najporządniejszych, bo faryzeuszy. Musimy się wystrzegać zakusów złego.
Poza tym w tej historii Jezus uczy, że chrześcijanin to ktoś, kto... łamie przepisy. Oczywiście chodzi o sztywne i błędnie rozumiane przepisy, wynaturzone przez człowieka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz