Czytania z dnia wraz z komentarzami >>>
31 lipca 2022 - Osiemnasta Niedziela Zwykła, rok C, II
Trwając w XVIII Tygodniu Zwykłym, przypomnijmy sobie czytania z minionej niedzieli. Serdecznie zapraszam do rozważenia tych czytań pod kątem wiary!
 |
| foto z Pixabay |
"Cóż bowiem ma człowiek z wszelkiego swego trudu i z pracy ducha swego, którą mozoli się pod słońcem?" (Koh 2,22)
Po lekturze tego fragmentu zarysował mi się w głowie obraz mrówki, która biega i mozoli się pod słońcem, a wszystkie problemy dokoła, choćby obiektywnie małe, jawią jej się jako wielkie. Aby temu zaradzić istnieje potrzeba oderwania się od tych spraw i spojrzenia na nie oczyma wiary, z dalszej perspektywy.
Czy ja przypadkiem nie przypominam małej biegającej mrówki, która czuje się przytłoczona wieloma sprawami?
"A dobroć Pana Boga naszego niech będzie nad nami!
I wspieraj pracę rąk naszych,
wspieraj dzieło rąk naszych!" (Ps 90,17)
W tym fragmencie pięknie widać pierwsze owoce oderwania się od problemów, rozpostarcia skrzydeł wiary: człowiek wie, że nad jego mozołem jest Pan i to On nas wspiera we wszystkim.
Czy mam świadomość kochającej Bożej obecności na co dzień?
"Jeśliście więc razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga" (Kol 3,1)
Wzbijanie się na skrzydłach wiary to nie tylko spoglądanie na prace i problemy w kontekście Boga, ale przede wszystkim na tyle wysokie wzlatywanie, aby nie rzeczy tego świata, ale sprawy Boże w pierwszej kolejności nas pociągały.
Kto jest dla mnie ważniejszy: Bóg czy rzeczy tego świata?
"Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty przed Bogiem" (Łk 12,21)
Osiągnięcie odpowiedniej prędkości kosmicznej, tzw. pierwszej, pozwala całkiem oderwać się od Ziemi. Dzisiejsza Ewangelia do osiągania takiej prędkości zachęca. To nie oznacza, że człowiek maksymalnie wierzący w ogóle nie patrzy na ziemię, ale chodzi o to, że patrzy okiem maksymalnie wolnym, doskonalej nawet niż Hiob. To już nie jest szybowanie nad lasem, ale na orbicie.
Jaka jest moja wiara: latam nad łąką czy już śmigam po orbicie?
Do następnego poczytania!
PS Zgodnie z tradycją zapoczątkowaną we wpisie nr 200 >>> pod tym i każdym następnym wpisem znajdziecie zachętę do modlitwy dowolną modlitwą, jeśli możesz to najlepiej Eucharystią, Różańcem św. lub Koronką albo przynajmniej krótkim "Zdrowaś Maryjo"; ale proszę Cię: choć trochę się pomódl! Pomódlmy się w intencjach Pana Jezusa i Maryi, bo oni wiedzą, co w danym momencie jest najlepsze.
Zapraszam też serdecznie na profile społecznościowe, np. Biblia i Historia. 8 grudnia 2018 r. wystartował InBiRR – Internetowo-Biblijne Róże Różańcowe. Zachęcam Was do wspólnej modlitwy.
Wpis to przede wszystkim Słowo, modlitwa to modlitwa. Pozostał jeszcze czyn. Oczywiście wierzę i mam nadzieję, że każdy wpis jest zachętą do zmiany na lepsze czegoś w czynach, ale poczułem przynaglenie, żeby pod każdym wpisem podrzucać Wam jakąś inicjatywę związaną z szeroko pojętym Słowem Bożym, np. jego głoszenie, co jest bardzo bliskie idei biblijnego rabanowania. Gorąco zachęcam: pomóżmy!
Link do akcji, którą można wesprzeć >>>.
Jeśli przeczytałeś powyższy tekst przynajmniej się pomódl; jeśli możesz, pomóż też materialnie.
Bardzo Cię o to proszę.
Za wszystko serdeczne Bóg zapłać.Nie jestem biblistą i nie traktujcie proszę moich refleksji jako oficjalnej wykładni Kościoła, niemniej pragnę całym sercem i tak staram się czynić, aby moje przemyślenia wpisywały się w nauczanie Kościoła rzymskokatolickiego. Głęboko wierzę, że w rozważaniach pomaga i inspiruje Duch Święty.
Podzielcie się w komentarzach własnymi przemyśleniami, udostępnijcie też innym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz