Czytania z dnia wraz z komentarzami >>>
16 września 2021 - wspomnienie świętych męczenników Korneliusza, papieża, i Cypriana, biskupa, rok B, I
Zapraszam serdecznie na kolejną dawkę Bożego Słowa.
 |
| Rembrandt, Chrystus i jawnogrzesznica, fot. wikimedia w domenie publicznej |
"Nie zaniedbuj w sobie charyzmatu, który został ci dany za sprawą proroctwa i przez włożenie rąk kolegium prezbiterów. W tych rzeczach się ćwicz, cały im się oddaj, aby twój postęp widoczny był dla wszystkich" (1 Tm 4,14-15)
Św. Paweł pisze do Tymoteusza, zachęcając go, aby ten starał się o takie postępy, które byłyby widoczne dla wszystkich. Czy to jakoś nie kłóci się ze słowami Chrystusa z Kazania na Górze, gdzie była mowa m.in. o czynieniu dobra skrycie, bez rozgłosu, bo Ojciec, który jest w niebie, widzi w ukryciu i odda (pot. Mt 6,4). Bynajmniej nie ma tu sprzeczności. To, żeby inni widzieli postępy, nie jest celem w samym sobie, ale okazją do zbudowania innych, a to jeden z największych czynów miłości.
Czy może w moim życiu czasami zbyt mocno nie chowam się z dobrymi czynami, unikając okazji do bycia świadkiem Chrystusa dla innych?
"Zesłał odkupienie swojemu ludowi, ustanowił na wieki swoje przymierze" (Ps 111(110),9)
Gdy mowa o przymierzu, to czasami nasuwają mi się fragmenty Pisma, gdzie jest mowa o tym, jak Izraelici proszą Boga, aby ten przebaczył im ich niewierności i odnowił z nimi przymierze pomny na swoją obietnicę i sprawiedliwość. W życiu ludzkim jest raczej tak, że gdy któraś ze stron zawini, to potem jej wina nierzadko powoduje rozpad. Tymczasem wobec grzechu ludzi to Bóg na mocy swej sprawiedliwości odnawia to przymierze, choć sam ani trochę nie zawinił.
A jak ja przeżywam moje przymierze (na mocy chrztu św. łaska uświęcająca) z Bogiem i w jakim jest ono stanie?
"
Dlatego powiadam ci: Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ bardzo umiłowała. A ten, komu mało się odpuszcza, mało miłuje». Do niej zaś rzekł: «Twoje grzechy są odpuszczone». Na to współbiesiadnicy zaczęli mówić sami do siebie: «Któż On jest, że nawet grzechy odpuszcza?» On zaś rzekł do kobiety: «Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!» " (Łk 7,47-50)
W tym fragmencie Ewangelii pięknie widać trzy cnoty: wiarę, nadzieję i miłość. Możemy powiedzieć, że nadzieja przyprowadziła tę kobietę do Jezusa, wiara pozwoliła jej zostać ocaloną, jak sam Chrystus zauważył, natomiast miłość jest skutkiem wielkich dzieł Boga w jej życiu. Piękne trio.
A na ile ja żyję na co dzień wiarą, nadzieją i miłością?
PS Zgodnie z tradycją zapoczątkowaną we wpisie nr 200 >>> pod tym i każdym następnym wpisem znajdziecie zachętę do modlitwy dowolną
modlitwą, jeśli możesz to najlepiej Eucharystią, Różańcem św. lub
Koronką albo przynajmniej krótkim "Zdrowaś Maryjo"; ale proszę Cię: choć
trochę się pomódl! Pomódlmy się w intencjach Pana Jezusa i Maryi, bo
oni wiedzą, co w danym momencie jest najlepsze.
Zapraszam też serdecznie na profile społecznościowe, np. Biblia i Historia. 8 grudnia 2018 r. wystartował InBiRR – Internetowo-Biblijne Róże Różańcowe. Zachęcam Was do wspólnej modlitwy.
Wpis
to przede wszystkim Słowo, modlitwa to modlitwa. Pozostał jeszcze czyn.
Oczywiście wierzę i mam nadzieję, że każdy wpis jest zachętą do zmiany
na lepsze czegoś w czynach, ale poczułem przynaglenie, żeby pod każdym
wpisem podrzucać Wam jakąś inicjatywę związaną z szeroko pojętym Słowem
Bożym, np. jego głoszenie, co jest bardzo bliskie idei biblijnego
rabanowania. Gorąco zachęcam: pomóżmy!
Link do akcji, którą można wesprzeć >>>.
Jeśli przeczytałeś powyższy tekst przynajmniej się pomódl; jeśli możesz, pomóż też materialnie.
Bardzo Cię o to proszę.
Za wszystko serdeczne Bóg zapłać.
Nie
jestem biblistą i nie traktujcie proszę moich refleksji jako oficjalnej
wykładni Kościoła, niemniej pragnę całym sercem i tak staram się
czynić, aby moje przemyślenia wpisywały się w nauczanie Kościoła
rzymskokatolickiego. Głęboko wierzę, że w rozważaniach pomaga i
inspiruje Duch Święty.
Podzielcie się w komentarzach własnymi przemyśleniami, udostępnijcie też innym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz